Zomer!

Hierbij maar weer eens een berichtje uit Taiwan, het vorige verhaal dateert alweer van meer dan een maand geleden! Eind vorige maand hebben we hier, net als in heel Nederland, Koninginnedag gevierd. De representative office (officieel geen ambassade, Nederland erkent Taiwan nog steeds niet als een onafhankelijke staat!) had alle Nederlanders in Taiwan uitgenodigd voor een feestje in een luxe hotel. Met een paar honderd Nederlanders hebben we hier dan ook goed gebruik van gemaakt en zoals het goed Hollanders betaamt (gratis!) Heineken gedronken, bitterballen en haring gegeten en natuurlijk uit volle borst ons Wilhelmus gezongen. De paar aanwezige locals waren behoorlijk onder de indruk. De zondag na Koninginnedag zijn we met een klein groepje weer gaan mountainbiken, dit keer was het alleen een gevorderde (!) trail en het weer was ook iets warmer. Met gevaar voor eigen leven haast verticale afdalingen gereden en meer dan eens over de kop gevlogen. Als een van de weinigen echter geen verwondingen opgelopen.

Afgelopen weken wordt het steeds tropischer hier met een benauwde 35 graden vorige week als hoogtepunt. Nou zijn wij ook niet de minste om hier goed gebruik van te maken, vooral de scooter is een uitstekend instrument om van het land en het weer te genieten. Het weekend na Q-day zijn we met drie scooters, vier Fransen en twee Nederlanders in het noorden langs deTaiwanese kust gecrosst. Af en toe even rusten aan het strand afgewisseld met even de bergen in en bij toeval verlaten goudmijnen tegenkomen. Een andere dag zijn we (per scooter uiteraard) naar een Aboriginal dorp in de bergen, Wulai, gereden waar de grootste watervallen, naast veel ander natuurlijk schoon, van Taiwan te vinden zijn.

Tussen de weekendjes weg moet er ook nog wel het een en ander gestudeerd worden hier, enkele presentaties en het eerste tentamen succesvol afgelegd. Één opmerkelijk college wil ik graag even met jullie delen. In dit vak, ‘Current World Affairs’, bespreken we wekelijks aan de hand van door ons geschreven opinieartikelen de gebeurtenissen in de wereld. Een van mijn Chinese studiegenoten besloot afgelopen week haar artikel te schrijven over Sex and Zen; een Aziatisch Erotische film in 3D die momenteel de bioscooprecords breekt in Taiwan. Reden: massa’s Chinezen komen speciaal naar Taiwan om deze - in China verboden - film te bekijken. De professor besloot vervolgens, voor de beeldvorming(!), de trailer van deze erotische film te laten zien in de klas. Uit het artikel dat mijn studiegenoot voorlas merkte ik pas op hoe enorm gevoelig de censuur en staatsinvloed op het Chinese leven is en hoezeer zij de vrijheid in Taiwan (en het westen) waarderen. Van mijn internationale studiegenoten vernam ik echter hoe slecht de film wel niet was, en cultuurbarbaren als we zijn hebben we in plaats Sex and Zen 3D maar the Fast and the Furious gekeken in de bioscoop.

Na het tentamen Human Resource Management twee weken geleden zijn we met 5 mannen en 6 vrouwen naar het strandrijke zuiden gegaan. Toen we Taipei verlieten regende en waaide het al behoorlijk en in het zuiden zagen we op tv dat een cycloon en zelfs tornado’s de hoofdstad aandeden. Veelzijdig als Taiwan is lagen wij op dat moment gelukkig op het strand in Kenting! De eerste dag daar hebben we niets anders dan het strand gezien, en tot diep in de nacht zwemmen, eten, zingen, lachen en drankspelletjes spelen aan het door enkel een fakkel verlichte en verder verlaten strand. Zomer! De volgende dag hebben we zes scootertjes gehuurd en langs het strand, de kliffen van Kenting, door een national park en over kleine zandweggetjes door de bergen gereden. ’s Avonds hebben we het recept van de vorige avond herhaald en wederom tot laat aan de zee gezeten. Zondags rond het middaguur snel terug in de meest luxe bus (massage stoel, tv, internet, spelletjes!) naar Taipei, want ook hier moesten we ’s avonds getuige zijn, via een gebrekkige Spaanse stream, van hoe Ajax de 30e titel ten koste van Twente won!

Het laatste weekendje weg in de reeks was dit weekend, en zowaar een keer niet met de scooter maar met een dikke Nissan Levina die we met vijf man gehuurd hadden. Vrijdags cultureel in het midden van het land het Sun Moon Lake bezocht en een traditioneel Aziatische pagode beklommen. Aan het eind van de middag besloten de bergen in te rijden naar Alishan, een pittoresk bergdorpje waar een van de laatste drie alpine treinen in de wereld zou rijden. Niet dus. Er zijn er nu nog maar twee. Ongeveer een maand geleden is de trein ontspoord en een ravijn in gereden waarbij vijf doden zijn gevallen. Dit was voor ons de uitleg waarom het al zo ontzettend verlaten was in dit dorpje, die verder niet zo heel veel trekpleisters had. De weg naar dit dorpje was wel bijzonder op zich, in de drie uur durende bergrit hebben we drie klimaatzones gepasseerd, van palmbomen en theeplantages tot mistige bossen en in Alishan was het dan ook, tot onze verrassing, slechts 12 graden. De volgende dag zijn we, na een bijzondere bamboeboswandeling, weer naar de veel warmere kust gereden, we hadden onze zinnen gezet op Danceport, een dance, trance en house festival in een klein haventje. Tot zonsopgang zijn we hier uit ons dak gegaan op verschillende artiesten, helaas was het bier om half twee al uitverkocht. Het idee was om vervolgens in de auto of op het strand te slapen, wat echter veel te heet was en na een karig ontbijt had onze zeer gewaardeerde bob gelukkig genoeg energie om de drie uur durende rit naar Taipei terug te rijden. ’s Avonds echter nog steeds geen tijd om bij te slapen aangezien het eerste afscheidsfeest (!!!) voor drie Fransen al was. Veel Fransen moeten eerder weg omdat ze stage lopen in de zomer en vooral deze eerste drie moeten vroeg aan de bak. Heel vreemd dat de eerste nu al weg gaan, ik zelf zit nu 1 week over de helft van mijn totale reis!