Taiwan!

Na precies een maand in Taiwan te zitten hier dan toch mijn eerste blog, maar eigenlijk wil ik nog iets verder terug gaan dan een maand. De week voor mijn vertrek was namelijk al minstens zo mooi, maandag 7 februari laatste tentamen en ’s avonds KEI-constitutieborrel, dinsdag ongeëvenaarde prestatie tijdens de eindrun van de ACLO cursus survivalrun, woensdag afscheidsdrinken met club eindigend in het ziekenhuis voor een paar van ons, donderdag met dispuut, vrijdag ouders 30 jaar getrouwd gevierd in Bergen en zaterdag afscheidsfeest en Kiki haar verjaardag in Huize Pater. Ik weet niet hoe ik nog beter Nederland had kunnen achterlaten.

Zondag de 13e vloog ik dan ook eindelijk naar Taiwan met een tussenstop in Thailand. Hoe romantisch ook dat ik met Valentijnsdag alleen in een hotel in Bangkok zat. In deze twee dagen in Thailand ben ik op bezoek geweest bij onze producent voor de maatpakken en ik was onder de indruk van de productie, zag er allemaal heel goed uit en in ieder geval geen kinderarbeid!

Mijn reismaat met wie ik vanuit Schiphol vertrok had in de twee dagen dat ik in Thailand zat ondertussen ook goed werk geleverd en een super appartement gevonden! Ik zit hier met twee andere jongens, een Zweed en een Nederlander en samen hebben we drie slaapkamers, twee badkamers, een megagrote keuken (die we tot op heden nog niet gebruikt hebben), een balkon en een belachelijk grote woonkamer, volledig ingericht en met superuitzicht over Taipei City! Een paar dagen later kwamen we er ook nog achter dat onze flat ook nog een superdakterras heeft waar we met mooi weer prima kunnen zitten. Klein nadeel was mijn bed, wat te vergelijken is met slapen op de grond. Ondertussen gelukkig dik geïnvesteerd in een matras en slaap heerlijk ;).

De eerste week ben ik gelijk goed rondgeleid door Taipei, het nachtleven hier maar ook de campus goed leren kennen. Taiwan is iets kleiner dan Nederland en heeft zo’n 23 miljoen inwoners waarvan 8,1 in Taipei wonen. Nogal druk en chaotisch dus zou je zeggen maar dat valt eigenlijk best wel mee (met uitzondering van het verkeer), de Taiwanezen zijn vrij georganiseerd en heel erg opgeruimd. Het weer is hier heel afwisselend, tussen de 15 en 25 graden afgelopen weken, koud voor de Taiwanezen die veelal met dikke winterjassen, mutsen en handschoenen rondlopen terwijl wij in korte broek met zonnebril rondlopen. Ons eerste bijzondere uitje was ook vrij snel, we werden door onze ‘vrijwilligers’ (lokale studenten die overal bij willen helpen, handig!) meegenomen naar een schaatswedstrijd, dus wij dachten ijshockey maar het bleek dus om een kunstschaatswedstrijd te gaan, een unieke ervaring (zie foto’s).

Heel veel tijd om te acclimatiseren hadden we echter niet want de tweede week begonnen de colleges al (pap, mam lezen jullie mee?). Helaas werkt het hier iets anders en zijn er veel werkcolleges met verplichte aanwezigheid. Vol goede moed zijn we begonnen aan Chinees wat toch wel vrij taai blijkt te zijn en helaas kunnen we dit nu helemaal niet meer volgen (overlap met andere vakken), tellen tot 9999 lukt echter al vrij soepel! De eerste collegeweek staat natuurlijk ook in het teken van welkom, een mini, of beter nano KEI-week zeg maar. Het deed ons helaas iets meer denken aan de eerste week van de middelbare school maar toch hilarisch om met allemaal andere exchange studenten stomme spelletjes te doen, vooral als je ook nog eens de grote winnaar van het evenement wordt! Onze tweede trip was naar het kustplaatsje Danshui waar de trotse Hollanders in de 17e eeuw economisch hoogtij vierden met de VOC. Restant hiervan is Fort Zeelandia met een paar beelden van gouverneurs en klompen (zie foto’s!). Helaas was het aan de kust flink kouder dan Taipei centrum en moesten we ons opwarmen in een barbecue restaurant.

Sinds enkele jaren is elke plek in Taipei goed bereikbaar met een ultramodern metrosysteem, maar wat is nou vetter dan met je eigen scooter de stad door te crossen? Goed, daar wist ik het antwoord dus ook niet op en besloot vrij rap maar een scooter te huren voor het semester hier. De campus bereik ik nu in 10 minuten in plaats van een half uur en zo maak ik flink de blits met mijn zwarte Kymco met Knightrider (!) lampje voorop. Hachelijke avonturen over dit monster verderop in dit, ondertussen al vrij lang wordende, verslag.

Naast mooie feestjes, studeren en tripjes is het natuurlijk ook heel belangrijk om een beetje te sporten, en zo heb ik mijn huisgenoten overgehaald om mee te gaan mountainbiken. De eerste berg was enorm afzien en wilde ik al bijna huilend naar huis maar dolgelukkig was ik toen ik er achter kwam dat mijn Zweedse huisgenoot het nog zwaarder had en ondertussen in zijn boxershort op de fiets zat (de idioot had een spijkerbroek aangetrokken). Het parcours werd daarna snel wat technischer en spannender wat ons uiteindelijk tot een supergaaf uitzicht over Taipei heeft gebracht! Voor herhaling vatbaar. Eenmaal in de sportieve modus hebben we met een paar jongens besloten bij het voetbalteam van de universiteit te gaan. Eerste training helaas gemist vanwege een willekeurige brakheid maar de tweede training schitterde ik met mijn nieuwe Nikes als topscorer van het team. Toegegeven, het is niet meer wat het was maar ik was zelf vrij tevreden en het motiveert dat alle tegenstanders rond de 1,50m zijn. Onze Zweedse vriend moest het veld helaas na 30 seconden al verlaten met een verrekte spier om 30 seconden later aan te pappen met de vrouwelijke verzorgster van de sportaccommodatie (met wie hij ook daadwerkelijk een date heeft gehad later!).

Een paar dagen later werd ik wakker gesmst: “A tsunami will hit Taiwan in 30 minutes”. Toch wel een goede reden om snel uit bed te gaan en gelijk CNN aangezet op onze breedbeeld televisie. Toen schrok ik toch wel even van de beelden en vooral van het bericht: ‘’Tokyo on fire, devastating earthquake. ‘’ Ik schrok vooral omdat mijn vader op dat moment in Japan zat en hem niet kon bereiken, gelukkig moeders wel kunnen bereiken en met goede nieuws dat je vader in Kyodo zit. De tsunami in Taiwan bleek achteraf gelukkig ook niet meer dan 50cm en Taipei ligt ook nog eens vrij hoog. Wat er nu gaande is wellicht reden tot iets meer zorgen, een nucleaire ramp dreigt en niemand weet wat er gebeurt als het rampscenario daadwerkelijk voltrekt. Een aantal Franse medestudenten zijn al door hun universiteit gebeld en ik heb ook gehoord dat een aantal exchange studenten in Zuid-Korea zelfs al naar huis zijn. Positief voor ons is dat de wind eigenlijk nooit van Japan naar Taiwan waait, eerder richting het noorden en oosten. Taiwan ligt zuidwestelijk van Japan.

Over op leukere berichten: afgelopen weekend kon Sven Klaver langskomen na een half jaar Australië. Vrijdagochtend 5 uur mijn bed uit en in de taxi naar het vliegveld. Wel bijzonder om zo’n goeie maat van thuisthuis aan de andere kant van de wereld tegen te komen. Die vrijdagochtend had ik echter eerst nog een bedrijfsbezoek aan Microsoft Taiwan, kon Sven een beetje bij tukken. Die avond hadden we ons huisfeest gepland en was gelijk ook wel een onovertroffen feest hier tot dusver. Zo ongeveer 30 tot 40 internationale studenten uit alle windrichtingen verkleed in het thema van hun eigen land. Iets te ambitieus echter voor onze buren van de 9e, 10e en 11e verdieping en om half 12 werd bruut een einde gemaakt aan de mooie partij. De huisbaas heeft vervolgens de hele avond gedreigd dat we de volgende dag nog onze koffers konden pakken en dat we op straat zouden staan. Gelukkig heeft zijn vrouw hem ’s nachts een beetje gekalmeerd en konden we hem de volgende dag toch nog overtuigen van onze onschuld. Geen huisfeesten/borrels bij ons meer dus. Omdat ik Sven toch ook wel iets meer dan het nachtleven moest laten zien in Taipei zijn we zondag met superlekker weer de scooter opgesprongen en richting Xinbeitou gereden, dit plaatsje staat bekend om natuurlijke hotsprings en hier hebben we dan ook even goed gechilld. Het plan was om daarna richting het centrum te gaan om de Chiang-Kai-Chek memorial hall te bezoeken maar we waren Xinbeitou nog niet uit of we stuitte op een nogal bijzondere parade, zeker de moeite waard om even te blijven staan. Het bleek om een parade van Taoisten te gaan en deze had direct uit een film kunnen komen, volledig met wilde draken, muziek, dans, metershoge gekleurde figuren en veel, heel veel vuurwerk! Om het af te maken zetten we daarna koers richting Taipei 101, de op-een-na hoogste toren in de wereld. Hier kwam we echter niet geheel zonder problemen, zo werden we eerst aangehouden door de politie omdat we op de verkeerde weg reden, met een vriendelijke glimlach en wat Hollandse bluf konden we onze tocht 5 minuten later gelukkig weer voortzetten. Een kwartier later sloeg het noodlot toe en klapte onze achterband, gelukkig op een rustige weg en zonder verdere problemen. Om niet de hele avond bezig te zijn met het zoeken naar een reparateur zijn we met de taxi verder gegaan naar de Taipei 101 en hier naar boven gegaan. Na precies 60 seconden in de snelste lift ter wereld konden we genieten van een supergaaf uitzicht over Taipei bij nacht!

De volgende dag zette Sven zijn reis weer voort naar Thailand en begon voor mij weer een ‘normale’ studieweek. Nog één sterk verhaal dan: is het niet de tsunami die onze rust verstoort is het wel een uitgeslagen brand op de 1e verdieping van onze flat. Vrij veel rookontwikkeling zorgde voor een lichte paniek in de flat, wij nuchtere Hollanders zijn in de tussentijd maar even gaan uit eten, op onze sloffen. Na een paar uur konden we de flat weer in en zijn er gelukkig geen gewonden, alleen de stank bleef achter.

Ondertussen al weer een heel verhaal geworden, zal proberen in het vervolg kortere verslagen te schrijven! Bedankt voor de mailtjes en reacties in ieder geval!
(cliché, maar goed)

PS: mijn telefoonnummer hier is: +886988451593